• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Kloptdatwel?

  • Home
  • Onderwerpen
    • (Bij)Geloof
    • Columns
    • Complottheorieën
    • Factchecking
    • Gezondheid
    • Hoax
    • Humor
    • K-d-Weetjes
    • New Age
    • Paranormaal
    • Pseudowetenschap
    • Reclame Code Commissie
    • Skepticisme
    • Skeptics in the Pub
    • Skeptische TV
    • UFO
    • Wetenschap
    • Overig
  • Skeptisch Chatten
  • Werkstuk?
  • Contact
  • Over Kloptdatwel.nl
    • Activiteiten agenda
    • Colofon – (copyright info)
    • Gedragsregels van Kloptdatwel
    • Kloptdatwel in de media
    • Interessante Links
    • Over het Bol.com Partnerprogramma en andere affiliate programma’s.
    • Social media & Twitter
    • Nieuwsbrief
    • Privacybeleid
    • Skeptisch Chatten
      • Skeptisch Chatten (archief 1)
      • Skeptisch Chatten (archief 2)
      • Skeptisch Chatten (archief 3)
      • Skeptisch Chatten (archief 4)

Search Results for: seti

SETI is niet meer…

15 May 2011 by Maarten Koller 13 Comments

Hoewel er mensen zijn die beweren dat buitenaardse wezens allang met hun UFO’s onze planeet bezoeken, vinden de meeste mensen dat de geleverde ‘bewijzen’ zo’n lage kwaliteit hebben dat ze niet serieus genomen kunnen worden. Een wetenschappelijke benadering in de zoektocht naar tekenen van buitenaardsen zou meer mensen overtuigen.

SETI, Search for ExtraTerrestrial Intelligence, is zo’n wetenschappelijke zoektocht naar buitenaardse intelligentie. Helaas is [een onderdeel van*] SETI onlangs stopgezet wegens geldproblemen. Het project dat al ruim 50 jaar radiogolven analyseert kost ongeveer 2,5 miljoen dollar per jaar en dat bedrag kon niet meer worden opgebracht. Hoewel mijn persoonlijke reactie direct: “neeee…” was, is het goed mogelijk vragen te stellen over het nut van SETI.

Neem bijvoorbeeld deze video van natuurkundige Michio Kaku waarin hij zijn ideeën over andere beschavingen en hun communicatie uit de doeken doet:

Stel dat de aliens duizenden of misschien zelfs miljoenen jaren verder ontwikkeld zijn dan wij, wie zegt ons dat ze gebruikmaken van radiosignalen? Want dat is juist waar SETI naar luistert.

Daarnaast is de hemel natuurlijk erg groot en als er niet specifiek geluisterd wordt, kan het zijn dat een eventueel signaal gemakkelijk gemist wordt. Maar daar kan iets aan gedaan worden, er worden namelijk steeds meer planeten ontdekt: ideale doelen om heel specifiek de aandacht van SETI op te richten.

Seth Shostak is van mening dat we door moeten gaan met het analyseren van radiosignalen, maar hij is als senior astronoom bij SETI natuurlijk niet geheel onbevooroordeeld. Toch is zijn voordracht van oktober 2010 getiteld New Strategies in the Search for Extraterrestrial Intelligence zeer interessant. Het blijkt bijvoorbeeld dat er nog maar naar ongeveer 750 sterren echt intensief is gekeken of daar signalen vandaan komen. Op minuut 3:45 is een plaatje te zien waarop duidelijk wordt hoeveel we precies onderzocht hebben (van de hemel, de diepte, maar ook op welke radiofrequenties) en zo wordt goed duidelijk hoeveel er nog af te zoeken valt. Het is volgens Shostak dus ook helemaal niet gek dat we tot nu toe nog niets hebben opgepikt.

Hij gaat verder in op allerlei aannames die gedaan moeten worden wil SETI succesvol zijn. Zoals het idee waar ook Kaku over sprak: de aliens moeten wel radiosignalen gebruiken. Maar ook waarom aliens ons zeer waarschijnlijk nog niet gevonden hebben: we zenden pas 60 jaar signalen uit die opgepikt zouden kunnen worden (daarvoor was de zendkracht te zwak) en we dus nog niet heel bang hoeven te zijn dat ze ons al zouden bezoeken.

Hoewel er dus wat op- en aanmerkingen mogelijk zijn betreffende de zoektocht van SETI vind ik Shostaks verhaal overtuigend genoeg. Daarnaast denk ik dat de mogelijke baten (het vinden van buitenaardse intelligentie) ruim opwegen tegen de kosten van 2,5 miljoen per jaar. SETI kan daar best wat hulp bij met de kosten gebruiken en daarom hebben ze ook een donatie pagina opgericht.

Zelf heb ik zojuist 5 dollar gedoneerd aan SETI via Paypal, dat is slechts 3.64 euro, dat moet eraf kunnen toch?

—————————————————

* Update 15-05-2011 – 13:26:
Bovenstaand bericht is niet helemaal correct, zie ook de comment van Jan Willem Nienhuys. Ik werd er ook al vriendelijk op gewezen door @setiathome:
SETI is niet meer... 1
SETI als zoektocht naar buitenaardse intelligentie omvat meer dan alleen de 2.5 miljoen dollar p/jr kostende Allen Telescope Array, die nu is stopgezet. Dat werd ook duidelijk in de video, maar stond inderdaad niet duidelijk in de tekst. Mijn excuses. Data analyse gaat gewoon door.  Het ontvangen van nieuwe signalen om te analyseren is alleen nogal bemoeilijkt nu. Het is daarvoor een stuk makkelijker om een ‘eigen’ radiotelescoop te hebben dan tijd te moeten lenen bij andere telescopen (zoals bijvoorbeeld de 4 uurtjes die ze mochten hebben bij de Nederlandse Westerborktelescoop, voornamelijk omdat in die periode eventuele problemen met de telescoop wel aan het licht zouden komen, zie video rond 39:00)

Filed Under: Uit het nieuws, Wetenschap Tagged With: search extraterrestrial intelligence, seth shostak, SETI

De linke weekendbijlage (10-2020)

7 March 2020 by Pepijn van Erp 3 Comments

De linke weekendbijlage (10-2020) 2

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

  • The Guardian: Why conspiracy theories spread faster than coronavirus
  • Science: A single ‘paper mill’ appears to have churned out 400 papers, sleuths find
  • ArsTechnica: Data shows who was reading “fake news” before 2016 US election
  • Der Spiegel: Glaube kann sich lohnen – finanziell
  • ArsTechnica: The grandfather of distributed computing projects, SETI@home, shuts down
  • Villamedia: Bezoeker YouTube krijgt minder complotvideo’s voorgeschoteld
  • Maarten Reijnders publiceert zijn boek Complotdenkers uit 2016 (besproken op Kloptdatwel) op het moment in delen vrij toegankelijk op zijn website.

Tips zijn welkom! Mail gerust de redactie.

Filed Under: Algemeen

Unacknowledged op Netflix – herkauwde onzin van Steven Greer

6 October 2017 by Pepijn van Erp 60 Comments

Sinds een paar maanden staat de Unacknowledged op Netflix. In deze documentaire van ufoloog Steven Greer wordt uit de doeken gedaan dat een elite binnen geheime programma’s van de Amerikaanse overheid informatie achterhoudt over contacten met buitenaardsen, neergestorte ruimtevaartuigen veiligstelde en zich de technologie daarin eigen maakte. En niet om daarmee de problemen op onze planeet constructief op te lossen, maar om ze aan te wenden om uiteindelijk de totale controle over onze samenlevingen te verkrijgen. Hoewel Greer het allemaal heel serieus brengt, is het allemaal dezelfde evidente flauwekul waarmee hij al jaren komt.

Greer loopt al heel wat jaartjes mee in het ufowereldje. In 1990 richtte hij het Center for the Study of Extraterrestrial Intelligence (CSETI) op. Oorspronkelijk was dat een non-profit organisatie, maar sinds 2013 is het een commercieel instituut waarmee Greer een goed belegde boterham verdient. Unacknowledged is het laatste product, maar het biedt voor de nieuwsgierige kijker die al een beetje weet wat er binnen de ufologie naar voren wordt gebracht, niets nieuws. Het is het uitmelken van oud materiaal waarmee Greer al jaren rondloopt.

Bewijs genoeg

Na de introductie volgen de aankondigingstitels met allerlei bekenden beelden van misstanden op onze planeet. Van de moord op Kennedy tot het aangespoelde Syrische jongetje op een strand in Turkije. Dit alles onder begeleiding van Louis Armstrong’s ‘What a wonderful world’. De boodschap van de documentaire wordt al stiekem doorgegeven: wij leven op een verziekte planeet en de buitenaardsen kunnen ons helpen om uit onze ellende te geraken. Als we ze maar willen zien natuurlijk. De documentaire begint dan met Act I: An embarressment of riches waarin de kijker overtuigd moet worden dat er al lang genoeg bewijs is voor die vermeende buitenaardse bezoekjes.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 3
Het Guy Hottel memo

Dat zogenaamde bewijs van Greer is niet veel meer dan waarmee hij in 2001 al zijn fameuze Disclosure presentatie in 2001 vulde: en 20-tal getuigen deden toen hun verhaal. Marcel Hulspas schreef er over in Skepter. Maar eerst doet Greer nog zijn best om ons in de stemming te brengen met het overbekende Roswell-verhaal. Dat daar veel mythes over zijn, erkent Greer, maar hij wijst op het zogenaamde Guy Hottel memo, een FBI document waarin gesproken wordt over vliegende schotels die neergestort zijn in New Mexico en waar buitenaardsen geborgen zouden zijn. Greer vergeet te vertellen dat dit memo (uit 1950) weinig tot niets te maken heeft met Roswell (1947) en dat de FBI het ook maar ziet als iets dat een ongeïdentificeerde persoon vertelde aan een agent: “It related a story told to one of our agents by a third party who said an Air Force investigator had reported that three “flying saucers” were recovered in New Mexico.” Een verslag van een opgevangen gerucht, dus.
Opgevoerde expert Richard Doty mag in beeld ook vertellen dat deze aliens zijn getransporteerd naar de bekende geheime luchtmachtbasis Area 51. Maar hij vergeet jammer genoeg uit te leggen hoe dat precies zit met de tijdsvolgorde. Area 51 werd immers pas geheim in 1955 toen het als thuisbasis voor de U2-spionagevliegtuigen in gebruikt genomen werd.

Veel van de andere opgevoerde verhalen zijn besproken door Hulspas of komen langs in de besprekingen van Rob Nanninga [1,2] van de schrijfsels van Coen Vermeeren (waar het om het opvoeren van getuigen gaat, blijft het immers vissen uit een beperkte vijver). Het gaat dan om volstrekt  ongeloofwaardige types als Clifford Stone, Philip Corso, Robert Salas en Carl Wolf. De kwestie rond testen van intercontinentale raketten die afgevuurd werden van de Vandenberg airbase en die door ufo’s zouden zijn beïnvloed, was nog enigszins nieuw voor mij, maar ook dat is reeds lang geleden afdoende verklaard. Telkens weer ‘ooggetuigen’ met teveel fantasie, daar beschermt een uniform je niet tegen.
De enige beetje interessante casus is mijns inziens die van vlucht JAL 1682 in 1986, die nooit helemaal goed opgehelderd is. Maar zoals met de meeste onopgeloste waarnemingen van ufo’s betekent ‘onverklaard’ nog lang niet ‘onverklaarbaar’. Meestal is er gewoon een gebrek aan essentiële informatie, dat een bevredigende oplossing in de weg staat.

Aan het einde van dit deel zien we Greer weer aan het woord. Hij vertelt dat de bekende skepticus en ufo-criticus Carl Sagan in begin van zijn carriere best positief zou hebben geschreven over ufo’s en aliens, maar dat hij na druk van de inlichtingendiensten (middels chantage) aan het debunken is geslagen. Bewijs voor zijn stelling ontbreekt. Greer noemt ook nog even zijn vorige project dat draaide om een kleine mummie die gevonden is in de Atacama-woestijn. Volgens Greer nog steeds “most likely not of human origin”, maar de wat nuchterdere mens zal zich goed kunnen vinden in het oordeel dat het wel een interessant mummie is, maar 100% zeker menselijk.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 4
Steven Greer

De doofpot

Na een half uurtje deze oude meuk te hebben moeten aankijken, wordt de kijker vergast op Act II: Down the Rabbit Hole. Nu gaat het om de vermeende doofpot. Volgens Greer was het Roswell-incident een keerpunt. De luchtmacht werd binnen een aantal weken daarna een zelfstandig legeronderdeel en ook de CIA werd in die maanden opgericht. Achter de schermen zou er een splitsing ontstaan tussen legitieme militaire en inlichtingenoperaties en ‘deep, black programmes that are unacknowledged’ die tegenwoordig wel 100 tot 200 miljard dollar per jaar zouden opslokken via een black budget.
Een beetje indirect wijst Greer ook op een geheime commissie, Majestic-12 genoemd, die door president Truman zou zijn ingesteld. Dit hele verhaal berust echter op een vervalst document. Dat is vrij algemeen bekend en ook geaccepteerd door de meeste ufo-enthousiastelingen. Er zijn er natuurlijk ook bij die denken dat deze vervalsing onderdeel is van de verwarringsstrategie van CIA en andere diensten …

Kennedy wordt vervolgens vermoord omdat hij info over ufo’s wilde vrijgeven. En ook Marilyn Monroe. Zij had namelijk het een en ander gehoord van de Kennedy-broers. En de CIA heeft allerlei mannetjes zitten op strategische plekken bij de media om het nieuws dat ons voorgeschoteld wordt helemaal te kunnen sturen. Ze krijgen er flinke bedragen voor, in cash betaald om een paper trail te voorkomen. In de roddelbladen lees je ‘per ongeluk’ wel eens verhalen over ufo’s en aliens die waar zijn, maar het is allemaal zo ingeklemd tussen misinformatie dat het makkelijk wordt om alles als onzin af te doen. Ook het officiële ufo-onderzoeksproject Blue Book komt langs en de wijze waarop dat gedwarsboomd is. Wat Greer hierover naar voren brengt, klopt ook niet helemaal, maar die geschiedenis is misschien iets voor een andere keer.

Regelmatig heeft Greer het erover dat hij met allerlei hooggeplaatste officials over al deze zaken heeft gesproken en dat die dan ofwel ten kennen gaven dat het zou kloppen, ofwel dat ze er iets mee zouden gaan doen. Maar dat komt er dan nooit van. Natuurlijk omdat ze tegengehouden worden door die ultrageheime projecten. Zo beweert hij in 1993 uitvoerig met toenmalig directeur van de CIA, James Woolsey, te hebben gesproken. Greer noemt het een briefing waarin hij allerlei documenten overhandigde, maar Woolsey zelf heeft een iets andere herinnering aan hun ontmoeting.

Achtergehouden technologie

Wie nog niet afgehaakt is, komt na ruim een uur bij Act III: The Lost Century. Hierin vertelt Greer dat het allemaal om technologie draait. De veelbelovende ideeën van Tesla zouden als ze opgevolgd waren allang hebben geleid tot gratis, vrije energie voor iedereen. Maar dat is natuurlijk tegengehouden door de bestaande industriële elite die nog steeds vooral in fossiele brandstoffen zit. Maar ook de lieden met belangen in kernenergie en duurzame energiebronnen als zonnepanelen zitten niet te wachten op deze technologie die de machtsverhoudingen in onze samenleving compleet op zijn kop zou zetten.

Volgens Greer is de term ufo een bewuste afleiding van waar het eigenlijk om draait, namelijk het bestaan van alternatieve vormen van energie en alternatieve aandrijvingsmogelijkheden. Maar ook uitvinders die geen kennis hebben van de geavanceerde buitenaardse snufjes lopen tegen problemen aan. Stan Meyer ontwikkelde een auto die op water kon rijden en hij had ook een over unity-apparaat, een torusvormige spiraal waarmee je nulpuntsenergie uit het vacuüm zou kunnen trekken. Op zijn werk werd beslag gelegd, volgens Greer. Eugene Mallove, een andere bekende uit het ‘alternatieve energie’-wereldje komt ook langs. Greer vertelt dat dit soort uitvinders naief denken dat de wereld in de rij zal staan om hun vindingen te verwelkomen, maar dat ze vergeten dat Murder inc. in die rij vooraan staat. Dat Meyer en Mallove om zeep zijn gebracht vanwege hun uitvindingen, is een van de mythes die bij complotdenkers heeft postgevat, maar Greer zegt dat er vreemd genoeg niet bij en noemt überhaupt hun lot niet. Dat is zeker huiswerk voor de kijker.
En dan gaat het door over anti-zwaartekracht. Geheime afdelingen van high-tech bedrijven zouden er al sinds de tweede wereldoorlog mee bezig zijn, voortbordurend op werk van geleerden in het Duitse Rijk. Alien Reproduction Vehicles zouden zijn gebouwd door organisaties als Skunk Works van Lockheed, met capaciteiten die 50 jaar vooruitlopen op wat je technologisch voor mogelijk houdt.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 5
Een buitenaards ruimtevaartuig? Nee, een Alien Reproduction Vehicle, bedoeld om een false flag aanval op aarde mee uit te voeren.

Nog niet vaag genoeg? Volgens Greer gaat de geheime elite ons uiteindelijk voorhouden dat er een gevaar schuilt in de buitenaardse bezoekers en dat gebruiken als excuus om een totalitaire controle over onze samenlevingen te bemachtigen. Wernher von Braun zou op zijn sterfbed (1977) voor de ultieme false flag hebben gewaarschuwd, een zogenaamde aanval van buitenaardsen op aarde met nagebouwde buitenaardse ruimtevaartuigen. Maar eerst gaan ze andere gevaren aanwijzen, sattelietaanvallen van de Russen, dan terroristen, asteroïden op ramkoers met aarde, en ontspoorde dictators in derde wereldlanden. Allemaal ingezet om ons warm te maken voor het ontwikkelen van ruimtewapens. Natuurlijk hebben we hier ook alleen maar het woord voor van één persoon, Carol Rosin, een dame die ook al weer heel wat jaartjes in het complotdenkerscircuit meedraait.

Maar als je dit grotere plaatje eenmaal ziet, begint alles op zijn plaats te vallen. De merkwaardige verminkingen van vee die wereldwijd plaatsvinden, dienen bijvoorbeeld om ons psychologisch te bewerken zodat we een aanval van buitenaardsen steeds plausibeler gaan vinden. Ook de ontvoeringsverhalen door buitenaardsen komen stiekem van programma’s die door mede-aardbewoners opgezet zijn. Daarvoor werden dan vaak mensen (als acteurs) ingezet die aangeboren afwijkingen hadden en er daardoor sowieso al wat buitenaards uitzien. Details kan de zegspersoon, de eerder genoemde Doty, aan Greer niet geven, want het is allemaal hartstikke geheim en het programma loopt waarschijnlijk nog. Al die sciencefiction-films en -series streven natuurlijk hetzelfde doel na.

Disclosure als panacee

Het grootste gevaar op aarde is niet IS, Irak, Rusland of China, maar een groep die, ongecontroleerd door de president van de VS of het Congres, deze technologie gebruikt om buitenaardse toestellen te volgen en aan te vallen. Om weer controle te krijgen over deze psychopaten hebben we niet minder dan een revolutie nodig, volgens Greer. Maar in Frankrijk zijn er ook hoopvolle initiatieven. Onder Sarkozy zouden er protocollen ontwikkeld zijn om op vreedzame wijze met de buitenaardsen contact te zoeken. Tussen neus en lippen door vertelt Greer dat dat ook al in samenwerking met hem gelukt zou zijn. En ook het Vaticaan zou zich al voorbereiden op dergelijke contacten, een geruststellende gedachte.
Denk eens even na over wat voor mooie vooruitzichten onze samenlevingen zouden hebben als die verborgen gehouden technologieën eindelijk allemaal vrijgegeven zouden worden? Daarom moeten we allemaal om disclosure vragen, de Amerikaanse overheid dwingen om eindelijk openheid van zaken te geven. Maar hoe dat precies in zijn werk moet gaan, is me een raadsel. Want heeft Greer net niet uitgelegd dat alle officiële organen helemaal geen weet hebben van al die geheime projecten? Hoe kunnen ze er dan openheid over geven?

Tot zover de sprookjes van Steven Greer. Over zijn eigen buitenlichamelijke ervaringen, telepathische contacten met buitenaardsen en experimenten met remote viewing heeft hij het niet in de documentaire. Misschien werd het dan allemaal wat te ongeloofwaardig voor de gemiddelde Netflixkijker. Die moet misschien eerst psychologisch rijp worden gemaakt voor wat Greer nog meer in petto heeft. Geen complot, maar een goed doordacht business model.

Relevante artikelen uit Skepter

  • Eeman, W. Ufonauten in de doofpot – De ontmaskering van de MJ-12 documenten. Skepter 3.3 (1990)
  • Hulspas, M. De UFO-fascisten – UFO’s en de grote samenzwering. Skepter 8.1 (1995)
  • Korff, K. Het échte Roswell-incident – De kleine leugens rond een groot mysterie. Skepter 10.3 (1997)
  • Hulspas, M. Antigravitatie voor iedereen – De onthullingen van Steven Greer. Skepter 14.3 (2001)
  • Nanninga, R. Ufo’s op de maan – Complottheorieën van dr. Coen Vermeeren. Skepter 24.2 (2011)
  • Nanninga, R. UFO’s bestaan gewoon – De wetenschappelijke visie van Coen Vermeeren. Skepter 25.2 (2012)

 

Filed Under: Complottheorieën, UFO Tagged With: CSETI, Steven Greer, ufologie, unacknowledged

Wetenschappers vs. Rechtsreligieuzen in de VS

15 May 2012 by Martin Bier 137 Comments

Meer dan 90% van alle Amerikanen gelooft in God. Maar binnen de tweeduizend leden tellende National Academy of Sciences zijn de getallen omgekeerd: meer dan 90% gelooft daar niet in God. Vreedzame verstandhouding tussen het grote publiek en de wetenschappelijke elite was er dankzij NOMA, i.e. Stephen J. Goulds idee dat wetenschap en godsdienst “Non-Overlapping Magisteria” zijn. Maar Goulds scheidingmuur is de laatste jaren steeds meer onder vuur komen te liggen. De Nieuwe Atheïsten hebben met harde formuleringen de zaak op scherp gezet. En een artikel in het meest recente nummer van de American Sociological Review laat zien hoe wetenschap al 40 jaar lang aanzien verliest onder conservatieven en kerkgangers in de VS.

Wetenschappers vs. Rechtsreligieuzen in de VS 6
Stephen J. Gould lanceerde Non Overlapping Magisteria, ofwel NOMA: een manier om vrede tussen wetenschap en geloof te handhaven. (foto: Wikimedia commons, Kathy Chapman).

Stephen J. Gould lanceerde het acroniem NOMA aan het eind van de jaren ’90. Met wetenschap en godsdienst zou het om twee totaal verschillende gebieden gaan. Wetenschap zou niets zinvols kunnen zeggen over godsdienst.  De godsdienst, op zijn beurt, zou niets van betekenis te melden hebben over wetenschappelijke onderwerpen. NOMA was eigenlijk een nieuwe term voor een al decenniaoude consensus. Interview een kosmoloog of een neurowetenschapper in de VS over de betekenis van de laatste onderzoeksresultaten voor het bestaan van God en hij of zij zal zich doorgaans beroepen op NOMA en zich dan verder onthouden van commentaar. NOMA is diplomatiek. Met NOMA bewaar je de vrede.

Maar zowel uit rechtsreligieuze hoek als ook van de kant van veel wetenschappers is er de laatste jaren steeds minder eerbied voor het NOMA-bestand. Zo publiceerde de fysicus Victor Stenger in 2007 een boek met de titel ‘God: The Failed Hypothesis – How Science Shows That God Does Not Exist‘. Aan de andere kant liet de Republikeinse presidentskandidaat Rick Santorum zich in z’n campagne voor het presidentschap in februari 2012 laatdunkend uit over het hoger onderwijs – het zou een indoctrinatiemolen zijn, het zou elitair en  ‘snobistisch‘ zijn en jonge mensen zouden er hun religieus geloof verliezen.

Het Nieuwe Atheïsme

Het Nieuw Atheïsme begon in wezen op 11 september 2001. Op die dag werd het op pijnlijke wijze duidelijk dat religie een schaduwzijde heeft. Van een aantal prominente schrijvers verschenen er vervolgens boeken waarin een assertievere houding tegenover godsdienst werd ingenomen. De publicaties werden uitgebreid besproken in de media en veel argumenten vonden weerklank.

Wetenschappers vs. Rechtsreligieuzen in de VS 7
Richard Dawkins, hier bij een bus van de ‘Atheist Bus Campaign’, stelt dat wetenschap en religie niet met elkaar verenigbaar zijn (foto: Wikipedia).

Richard Dawkins is de Nieuwe Atheïst die het meest expliciet is in z’n kritiek op NOMA. Volgens Dawkins bewegen wetenschap en religie zich helemaal niet op verschillende terreinen. We delen één en dezelfde wereld en een wereld met goddelijk ingrijpen verschilt van een wereld zonder goddelijk ingrijpen. Dat verschil zou volgens Dawkins waarneembaar en wetenschappelijk te onderzoeken moeten zijn. Dat NOMA een illusie is blijkt volgens Dawkins ook uit het feit dat religieus geïnspireerde groepen met steun uit brede lagen van de bevolking druk uitoefenen op de besluitvorming over zaken als stamcellenonderzoek en biologieonderwijs. Het invloedrijke Discovery Institute illustreert Dawkins’ punt. Deze organisatie opereert vanuit Seattle met een budget van tussen de 4 en 5 miljoen dollar per jaar en met de doelstelling ‘to reverse the stifling dominance of the materialist worldview, and to replace it with a science consonant with Christian and theistic convicties.’

De Nieuwe Onnozelheid

In de American Sociological Review verscheen vorige maand een uitgebreid artikel van de socioloog Gordon Gauchat van de University of North Carolina in Chapel Hill. Aan de hand van data uit de General Social Survey beschrijft Gauchat hoe het vertrouwen in de wetenschap onder de Amerikaanse bevolking zich in de laatste vier decennia heeft ontwikkeld. De data geven een bevestiging te zien van het beeld dat de journalist Chris Mooney in 2005 schetste in z’n boek met de veelzeggende titel The Republican War on Science.

Wetenschappers vs. Rechtsreligieuzen in de VS 8
Grafiek uit het artikel van Gordon Gauchat in de American Sociological Review: het Amerikaanse vertrouwen in de wetenschap in de laatste vier decennia aan de rechterkant (Conservative), in het midden (Moderate) en aan de linkerkant (Liberal) van het politieke spectrum.

In het midden en aan de linkerkant van het politieke spectrum is het vertrouwen in de wetenschap min of meer gelijk gebleven. Onder conservatieven en kerkgangers, echter, is dat vertrouwen sterk afgenomen. In 1974 vormden conservatieven nog de groep met het meeste vertrouwen in de wetenschap. Gauchats grafieken en tabellen laten zien hoe, na een daling van 25%, de conservatieven nu de groep zijn met het minste vertrouwen in de wetenschap. Veel van Gauchats artikel is een statistisch checken of het hier niet gaat om consequenties van andere onderliggende verschuivingen in bijvoorbeeld het opleidingsniveau. Maar dat blijkt niet het geval te zijn – de hoger opgeleide conservatieven lopen zelfs voorop in deze ontwikkeling. In een radio-interview (het interview met Gauchat is na 35 minuten) wijst Gauchat erop dat het hier gaat om een uniek Amerikaanse ontwikkeling. Dergelijke verschuivingen hebben niet plaatsgevonden in Europa of Japan. In Europa en Japan is wantrouwen jegens de wetenschap juist iets dat men al decennialang voornamelijk aantreft bij politiek links.

Aan het eind van z’n artikel verklaart Gauchat de data met de constatering dat wetenschap in de jaren ’60 en ’70 aanzien kon verwerven in Amerikaanse conservatieve kringen door de ruimtewedloop te winnen. Maar in de jaren nadien zijn wetenschappers in de VS vooral in het voetlicht getreden bij de beargumentering van milieumaatregelen. Milieumaatregelen zijn impopulair in conservatieve kringen en als reactie heeft men daar een eigen alternatief wereldbeeld gecreëerd waarin wetenschap weinig of geen autoriteit meer heeft. Een goed deel van de politieke rechterzijde is teruggevallen op God, gebed, schepping en anti-intellectualisme.

Wetenschappers vs. Rechtsreligieuzen in de VS 9
James-“God’s still up there”-Inhofe, United States Senator voor de staat Oklahoma.

James Inhofe, de senator van de staat Oklahoma, zei in maart 2012 dat de opwarming van de aarde niet echt kon zijn want ‘God is er nog daarboven.’ De Republikeinse senator onderbouwde z’n bewering met citaten uit Genesis en Romeinen. De opwarming van de aarde is natuurlijk bij uitstek een onderwerp waar de discussie gevoerd moet worden aan de hand van waarnemingen en wetenschappelijke analyse. De senator kan z’n uitspraak doen zonder consequenties van betekenis omdat ook z’n conservatief-christelijke achterban geen hoge pet op heeft van de wetenschap. Veel conservatieve Amerikanen delen nu de gevoelens van James Inhofe en Rick Santorum over wetenschap en hoger onderwijs.

In het voornoemde radio-interview stelt Gauchat dat scepsis een goede zaak is, ook jegens de wetenschap. Maar hij voegt daaraan toe dat het fundamenteel anders wordt wanneer men – als senator Inhofe dus – gaat geloven dat wetenschappelijke analyse sowieso niet de juiste manier is om tot een correct inzicht te komen. Wetenschap kan duur zijn en kan soms een onaangenaam oordeel vellen. Maar een intellectueel Tsjernobyl waar onnozelheid en struisvogelpolitiek respectabel zijn, dat is nauwelijks een alternatief.

 

 

Foto voorzijde: de science fish levert commentaar op het vissymbool dat je op veel auto’s kunt zien

Filed Under: (Bij)Geloof, Algemeen, Buitenland, Wetenschap Tagged With: geloof, Gordon Gauchat, James Inhofe, kritisch denken, new atheism, noma, religie

De pedoscan: valse zekerheid

30 March 2012 by Pepijn van Erp 18 Comments

Sinds enige tijd schrijft Victor Lamme, hoogleraar Cognitieve Neurowetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, columns in de krant nrc.next. Op 16 maart publiceerde hij er een met de titel ‘De pedoscan‘. Die is gewijd aan het onderzoek van Jorge Ponseti waarin die bekijkt of je met hersenscans onderscheid kunt maken tussen pedofielen en ‘normale’ mensen. Opmerkelijke conclusie van dat onderzoek is dat dat vrij precies mogelijk lijkt te zijn. Ponseti ontwikkelde een test waarin proefpersonen werden blootgesteld aan plaatjes van naakte volwassenen en kinderen. En door te kijken hoe verschillend de scans eruit zien, kan met een hoop rekenwerk ‘bepaald’ worden of iemand pedofiel dan wel ‘normaal’ is. Maar dit soort rekenpartijen op basis van meetgegevens hebben toch altijd te maken met marges, fout-positieven en dat soort statistische kanttekeningen? Hoe zit het daar mee? Victor Lamme trekt in ieder geval niet de goede conclusies uit het gecijfer. Een 100 procent betrouwbare pedoscan ligt nog niet om de hoek.

De pedoscan: valse zekerheid 10
De fMRI scans die als basis dienen voor de test van Ponseti

Bij zo’n beetje elke test die twee uitslagen geeft, positief of negatief, heb je naast de correcte (positieve en negatieve) uitslagen ook fout-negatieve en fout-positieve uitslagen. Een fout-negatieve uitslag wil zeggen dat je test de eigenschap niet aanwijst, terwijl die er in werkelijkheid wel is. Een fout-positieve uitslag is net andersom: de eigenschap wordt ten onrechte aangetoond door de test.
Nu wil je graag dat een test zo weinig mogelijk fout-negatieve resultaten geeft, dat heb je een hoge sensitiviteit, maar ook zo weinig mogelijk fout-positieve, een hoge specificiteit. Meestal is het lastig om zowel de sensitiviteit als de specificiteit heel hoog te krijgen. Vooral in juridische aangelegenheden is een hoge specificiteit van belang, je wil immers niet mensen ten onrechte beschuldigen.

Hoe betrouwbaar is de ‘pedoscan’?
De resultaten van Ponseti zijn zo mooi, omdat zijn test de hersenscans van de 32 ‘normale’ proefpersonen allemaal als ‘normaal’ herkende, een specificiteit van 100 procent! Op de sensitiveit moet dan wel wat ingeleverd worden, want van de 24 pedofielen, werden er 3 niet juist geïdentificeerd. De sensitiviteit is dus 21/24 = 88 procent, afgerond. Lamme legt uit waarom het zo belangrijk is, dat het niet net andersom is:

Pedofilie is gelukkig zeldzaam. Precieze getallen zijn er niet, schattingen lopen uiteen van 0,1 procent tot 4 procent. Laten we uitgaan van 1 procent. Als je dan 1.000 mannen scant zijn er 10 pedofiel. Stel nu eens dat de specificiteit 88 procent was, en de sensitiviteit 100 procent (dus dat er nooit een pedofiel wordt gemist). Dan zou je alle 10 pedofielen eruit vissen, maar tegelijk ook 120 mannen ten onrechte beschuldigen (12 procent van die 1.000). Met de door Ponseti behaalde specificiteit van 100 procent beschuldig je nooit een man ten onrechte, maar haal je wel 9 van de 10 pedofielen eruit. Tot zover de wiskunde.

De pedoscan: valse zekerheid 11
Zo presenteert een zelfverzekerd kijkende Victor Lamme zich op zijn website (victorlamme.nl) met foto en deze tekst: ‘Ik ben Victor Lamme, hersenonderzoeker bij de afdeling Psychologie van de Universiteit van Amsterdam. Ik onderzoek het bewustzijn’. Wiskunde en statistiek lijken wat minder zijn sterke kant te zijn.

Tsja, tot zover gaat misschien de wiskunde van Victor Lamme. En dat is wel een beetje gênant, want het geeft een volstrekt verkeerd beeld. De specificiteit van de test van Ponseti is de uitkomst van een steekproef en is hooguit de beste schatting van de ‘echte’ specificiteit. Je kunt niet uit het feit dat geen van de 32 gezonde proefpersonen als pedofiel word aangewezen, afleiden dat de specificiteit precies 100 procent is.
Het is eenvoudig in te zien dat je net zo goed kunt stellen dat die specificiteit bijvoorbeeld maar 95 procent is (één op twintig is dan fout-positief). Ook dan is de kans behoorlijk groot dat je de 32 mannen in het goede vakje plaatst. Die kans is gelijk aan het niet gooien van ’20’ in 32 beurten met een dobbelsteen met 20 vlakken: ongeveer 19 procent (0,95 tot de macht 32). Een kleine kanttekening moet ik hierbij wel maken, je gaat er dan van uit dat er wel een zekere spreiding in de gemeten waarden is. Maar dat blijkt wel uit het vervolg.

Wil je preciezer berekenen wat die specificiteit voor waarden kan hebben, kun je een van de vele tools op Internet gebruiken. Als je de steekproefresultaten invoert, kom je uit op een 95 procent betrouwbaarheidsinterval van 87 tot 100 procent. Dat is even wat anders dan te stellen dat Ponseti’s test geen fout-positieven kan opleveren! Er is zelfs nog een kans van één op twintig dat de specificiteit in werkelijkheid lager is dan 87 procent. [update: deze tools blijken niet zo precies in dit geval. De echte ondergrens is 91 procent. Zie de commentaren.]

Het rekenwerk van Ponseti
De valse zekerheid van het abstracte gegoochel met getallen wordt ook wat duidelijker als je bekijkt hoe die test van Ponsetti nou eigenlijk in elkaar steekt. Het artikel Assessment of Pedophilia Using Hemodynamic Brain Response to Sexual Stimuli is niet voor iedereen toegankelijk, maar ik kan er wel het een en ander over vertellen. In het onderzoek werden aan proefpersonen vier soorten blote plaatjes getoond van vrouwen, meisjes, mannen en jongens. Bij elke vertoning van een afbeelding werden fMRI-scans gemaakt. Dat levert plaatjes als hierboven op. Deze plaatjes, in feite een hele berg getallen, worden omgezet in een waarde die aan moet geven hoe opgewonden de proefpersoon is. Dit kan al op heel veel verschillende manieren, die je met een ander soort meting (die ook onnauwkeurigheden heeft) moet toetsen. Vervolgens worden er per proefpersoon twee uitkomstwaarden berekend, namelijk het verschil in opwinding bij het zien van vrouwen ten opzichte van meisjes en het verschil tussen het zien van mannen en jongens. Met die waarden kun je alle proefpersonen in een grafiekje zetten.

De test die Ponseti nu eigenlijk heeft bedacht, bestaat voor het belangrijkste deel in het bepalen van een verdeling van het vlak van de grafiek  in twee delen. De verdeling moet zodanig zijn dat in het ‘goede’ stuk alle ‘normale’ personen vallen en in het ‘foute’ gebied zoveel mogelijk pedofielen.

De pedoscan: valse zekerheid 12
Lamme suggereert: als je in het witte gebied valt, ben je zeker geen pedofiel

In het plaatje hiernaast is dat duidelijk gemaakt. De rondjes zijn de ‘normale’ mannen die meededen. Zij vallen allemaal in het goede, witte, gebied. Er zijn een paar pedofielen, de driehoekjes, die er echter ook in vallen. Dat zijn de fout-negatieven.

Je kunt (en moet) je afvragen of deze verdeling niet heel erg afgestemd is op deze 56 deelnemers aan het onderzoek, of andere verdelingen niet net zo goed zouden zijn. Dat doen de onderzoekers gelukkig ook wel een beetje en ze deden een zogenaamde ‘leave-one-out crossvalidation‘. Je laat dan telkens één persoon uit de dataset, doet opnieuw de verschillende splitsingen in zwart en wit in de grafiek en kijkt of de weggelaten persoon in het goede vlak zou vallen. De beste methode bleek deze simpele lineaire verdeling te zijn.

Het is dus ook helemaal niet zo dat er van tevoren een test bedacht is, die in het onderzoek zo bleek uit te pakken dat die een specificiteit van 100 procent geeft. Nee, de test is achteraf zo afgesteld dat die in ieder geval die specificiteit geeft. Het bijzondere is alleen dat je dan nog zo’n hoge sensitiviteit overhoudt.

Mooie oplossing, of niet?
Allemaal leuk en aardig, maar waar zijn we nu eigenlijk helemaal mee bezig? Is het resultaat wel generaliseerbaar naar de gehele populatie? Die 24 pedofielen zijn misschien wel helemaal niet representatief voor alle pedofielen, die we zouden willen testen. Deze waren namelijk allemaal al ‘uit de kast gekomen’ en zaten in programma’s om om te leren gaan met hun pedofilie.

Dat is één probleem, maar er zijn ook fundamentele twijfels aan de waarde van dit rekenwerk op basis van fMRI-scans. Bert Keizer stelt in een stuk in Trouw zeer terecht de vraag of we wel kúnnen weten wat we meten met zo’n hersenscan en wat voor conclusies we mogen trekken op basis daarvan:

Stel dat een pedofiel van wie we het niet vermoeden, maar die voor deze test gescreend wordt, bij het zien van pedoplaatjes helemaal geen plezier beleeft, maar zich schaamt? Precies dezelfde schaamte die, plaatsvervangend, wordt gevoeld door de hetero die ernaar kijkt. Wat zeggen we als Robert M. brandschoon blijkt op zo’n scan? Dat hij eigenlijk niks gedaan heeft? De drogreden blijft dat je op basis van een scan precies weet wat er door iemand heen gaat én dat je op grond daarvan gedrag kunt voorspellen.

Victor Lamme geeft in zijn column niet alleen een verkeerde weergave van de betrouwbaarheid van de ‘pedoscan’ maar verwacht er ook veel te veel van:

Was het Amsterdamse drama dat Robert M. heeft aangericht hiermee voorkomen? Het lijkt me dat een pedofiel niet eens gaat solliciteren als hij weet dat er van zijn brein een dergelijke scan wordt gemaakt. Een crèche kan zich mooi onderscheiden in de nu zo moeilijke markt voor kinderopvang: ‘onze medewerkers zijn pedoscanproof!’

Het kan best zo zijn dat pedofielen minder zullen solliciteren naar functies in de kinderopvang als dit soort detectie ingang vindt. Maar dat maakt de kans alleen maar groter dat iemand die wel solliciteert en positief uit de test komt, geen pedofiel is. En de term  ‘pedoscanproof’ wekt, bij mij in ieder geval, eerder de suggestie dat er geen fout-negatieven zouden voorkomen. En die zijn er dus juist wel met de test van Ponseti. Ook is er onderzoek dat aantoont dat soortgelijke tests die gebruikt worden voor leugendetectie, te foppen zijn.

De valse zekerheid van dit soort testen zal hopelijk niet zo gaan uitpakken, dat we begeleiders in de kinderopvang die ‘slagen’ voor de test blindelings gaan vertrouwen. En dat we zeer verstandige maatregelen, zoals minstens twee begeleiders tegelijkertijd op een groep, overboord gaan gooien, omdat je dan kunt bezuinigen in deze ‘nu zo moeilijke markt voor kinderopvang‘.

Een paar andere artikelen over het onderzoek van Ponseti:

  • Discover Magazine: Can Brain Scans Detect Pedophiles?
  • Neuroskeptic: To Catch A Predator… With A Brain Scanner?

 

Filed Under: Uit het nieuws, Wetenschap Tagged With: fmri, hersenscan, pedofilie, statistiek, verkeerde berichtgeving, Victor Lamme

  • Page 1
  • Page 2
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Steun ons via:
Een aankoopbol.com Partner (meer info)
Of een donatie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Skeptic RSS feed

  • Skepsis
  • Error
  • SBM
James Randi test wichelroedelopers in Australië
11 June 2025 - SkepsisSiteBeheerder
James Randi test wichelroedelopers in Australië

In 1980 bezocht James Randi Australië op uitnodiging van Dick Smith om daar een test uit te voeren met wichelroedelopers.Lees meer James Randi test wichelroedelopers in Australië › [...]

Polarisatie juist goed voor democratie?
5 June 2025 - Ward van Beek
Polarisatie juist goed voor democratie?

.Soms lijkt het wel alsof we elkaar de hele dag de tent uit vechten. Op social media, bij verjaardagsfeestjes en in talkshows zijn we het oneens over vaccins, over Gaza, over vrouwenrechten. Dat blijkt ook uit onderzoek van het Sociaal…Lees meer Polarisatie juist goed voor democratie? › [...]

Ype & Ionica zijn Skeptisch
5 June 2025 - Ward van Beek
Ype & Ionica zijn Skeptisch

Zier hier de hele strip!  [...]

RSS Error: A feed could not be found at `https://skepp.be/feed`; the status code is `404` and content-type is `text/html; charset=UTF-8`

The Long Med Con: The Self-Styled Expertise and Expansive Invoices of Mark & David Geier
12 June 2025 - Kathleen Seidel

All it takes is a coming-of-age consultancy and you, too, can morph from an average teenage Joe or Josephine to an instant "vaccine expert" The post The Long Med Con: The Self-Styled Expertise and Expansive Invoices of Mark & David Geier first appeared on Science-Based Medicine. [...]

RFK Jr. Sacks Entire CDC Vaccine Committee
11 June 2025 - Steven Novella

I’m sure you are as sick of reading about RFK Jr. as we are of writing about him, but this is the world we live in. We cannot let outrage fatigue cause us to take our eye off the ball. If nothing else, SBM needs to chronicle every anti-science move that this administration makes. As most people, and certainly most readers here, […] The post RFK Jr. Sacks Entire CDC Vaccine Committee first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Dr. Vinay Prasad is Repeatedly Undermining RCTs. Why?
10 June 2025 - Jonathan Howard

It's quite the journey from "RCT or STFU" to "we will always have a place for controlled clinical studies." The post Dr. Vinay Prasad is Repeatedly Undermining RCTs. Why? first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Recente reacties

  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsDeze nieuwe preprint is gepubliceerd op 1 mei 2025 https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2025.04.30.25326722v1.full-text?s=09 Iedereen kan
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsGister hebben Ronald Meester, Jona Walk en Bram Bakker een nieuwe blog over dit onderwerp online gezet https://insightoutblog.substack.com/p
  • Hans1263 on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc Jacobs@Klaas van Dijk Ik ben bang dat de antwoorden op die vragen te vinden zijn in het bestaan van godsdienst,
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsKennelijk vond de afdeling PR van de VU het een goed idee dat hun zeer ervaren hoogleraar Ronald Meester een
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsDe website van Cygnify B.V. https://www.cygnify.ai , het bedrijf van Bram Bakker, lijkt al erg lang niet meer bijgewerkt te

Archief Kloptdatwel.nl

Copyright © 2025 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in